در اسلام منفورترین و مبغوض‌ترین حلال در نزد خداوند، طلاق است. حتی کلیسای کاتولیک هم ازدواج را مقدس و طلاق را ممنوع می‌داند و فرآیند رسیدگی و صدور حکم انحلال ازدواج در آن بسیار پیچیده و پرهزینه است.
با این حال آمار طلاق روز به روز در جامعه ایران رو به افزایش است. رسانه‌های داخلی و خارجی با حملات هدفمند خود قبح و زشتی طلاق را به بهانه ی مدرینته از بین می برند. در مواردی خانواده های گرفتار با توجه به تسهیلات ویژه ی نهادهای حمایتی ( از قبیل اداره بهزیستی، کمیته امداد و ... ) طلاق را بهترین راه می بینند و در این میان از قطار سریع السیر « طلاق توافقی » در ایستگاه دادگاهها استفاده می کنند.
برخی از تسهیلات نهادهای حمایتی شامل اعطای وام های خود اشتغالی، اهدای جهیزیه و فراهم نمودن ازدواج مجدد، معافیت سربازی فرزندان و تسهیلات برای ساخت مسکن، بیمه تامین اجتماعی و خدمات درمانی و ... می باشد. اخیرا هم یک بانک اعلام کرده دریافت وام ازدواج محدودیت سنی ندارد و کسانی که طلاق گرفته اند، برای ازدواج دوباره نیز می توانند تسهیلات دریافت کنند!
و حال راهکارهایی که برای کاهش طلاق به نظر می رسد:
1- حمایت و ارزشمند جلوه دادن نهاد خانواده و بازگرداندن قبح و زشتی به واقعه ی طلاق
2- بازنگری در قوانین مربوط به طلاق و وضع تشریفات و فرآیندهای ویژه برای آن
3- حذف نگاه کاسب کارانه ی زوجین نسبت به یکدیگر و عدم حمایت قانونگذار و حاکمیت از آن
4- حذف سیاست های آماری پرونده ها و ایجاد فراغ بال دستگاههای قضایی در دعاوی و مسائل خانواده
5- عدم امکان حذف نام همسر از شناسنامه ها و مدارک شناسایی طرفین بعد از وقوع طلاق
6- الزام دادگاهها به اینکه از زمان ثبت پرونده طلاق تا زمان صدور رأی باید حداقل سه ماه فاصله باشد (بویژه در طلاق توافقی).
7- درخواست کننده ی طلاق پس از وقوع طلاق مورد حمایت و تشویق قرار نگیرد، به نحوی که موجب ترویج و تسهیل طلاق گردد (لکن قربانی طلاق باید مدیریت شود).
